Via aanplakking
De tijdelijke werkloosheid moet worden aangekondigd door aanplakking op een goed zichtbare plaats in de lokalen van de onderneming [1], ten minste zeven dagen vooraf, de dag van aanplakking niet inbegrepen. De periode van zeven dagen wordt berekend vanaf de dag volgend op de aanplakking tot de dag voorafgaand aan de aanvang van de aankondigde werkloosheid.
Het bericht moet vermelden:
- De naam, voornamen en gemeente van de woonplaats van de bedienden van wie de arbeidsovereenkomst wordt geschorst
- Het aantal schorsingsdagen en de data waarop de arbeidsovereenkomst voor elke bediende geschorst zal zijn
- De datum waarop de volledige schorsing van de uitvoering van de overeenkomst of de regeling van gedeeltelijke arbeid zal ingaan en de datum waarop die schorsing of die regeling een einde zal nemen [2]
Individuele kennisgeving
De aanplakking mag worden vervangen door een schriftelijke individuele kennisgeving met dezelfde inhoud, minstens zeven dagen vooraf, de dag van de kennisgeving (dat wil zeggen de dag van de verzending door de werkgever) niet inbegrepen. De kennisgeving mag gebeuren met een gewone brief, met een aangetekend schrijven of met een attest in twee exemplaren waarvan één exemplaar voor ontvangst ondertekend is door de werknemer en door de werkgever wordt bewaard als bewijs.
De individuele kennisgeving is vooral bedoeld voor werknemers die op het ogenblik van de aanplakking in de onderneming afwezig zijn (bv. ten gevolge van ziekte of verlof), zodat ook zij tijdig op de hoogte gebracht worden van de geplande regeling van tijdelijke werkloosheid.
Zowel een elektronische collectieve kennisgeving (bv. via Intranet) als een elektronische individuele kennisgeving (bv. via sms of mail) kunnen worden gebruikt als alternatief voor respectievelijk de aanplakking of de geschreven individuele kennisgeving, op voorwaarde dat de elektronische kennisgevingen dezelfde waarborgen bieden en voldoende verstaanbaar en toegankelijk zijn.
Ons advies: best op een vrijdag, een zaterdag of een zondag
Elke kennisgeving van een regeling van economische werkloosheid moet betrekking hebben op één of meerdere kalenderweken. Ook al slaat de kennisgeving slechts op een gedeelte van de kalenderweek, toch moet men voor de berekening van de resterende maximumduur de totaliteit van de week of weken vermeld in de kennisgeving in acht nemen.
Wil men dus vermijden dat men dagen van economische werkloosheid verliest, dan doet men de kennisgeving dus best op de vrijdag, zaterdag of zondag van de tweede voorafgaande week om de bedienden vanaf de 2de maandag economisch werkloos te kunnen maken.
[1] Opgelet, er zijn meerdere aanplakkingen nodig indien de betrokken bedienden op twee verschillende plaatsen werken.
[2] Voor zover de maximumduur van de tijdelijke werkloosheid om economische redenen niet overschreden is, mag men meerdere schorsingsperiodes in één kennisgeving opgeven.