Deze vergoeding geldt als compensatie voor het feit dat de werknemer van de ene dag op de andere zonder inkomen op straat komt te staan [1].
Hoewel de opzegvergoeding oorspronkelijk bedoeld was als een sanctie voor de werkgever of de werknemer die de arbeidsovereenkomst beëindigde zonder een (toereikende) opzegtermijn in acht te nemen, is de beëindiging van de arbeidsovereenkomst met een opzegvergoeding in de praktijk een volwaardige wijze van beëindiging geworden, als een alternatief voor de beëindiging met het presteren van een opzegtermijn.
Dit alternatief kan bijzonder interessant zijn, bijvoorbeeld wanneer de werknemer arbeidsongeschikt is of wanneer het om organisatorische redenen voor de onderneming van belang is om de overeenkomst met de werknemer onmiddellijk te beëindigen.
De partij die de overeenkomst aanvankelijk via kennisgeving van een opzeg beëindigd heeft, kan nog te allen tijde beslissen de overeenkomst onmiddellijk te beëindigen en de tegenpartij een opzegvergoeding betalen voor de nog resterende opzegtermijn.
[1] Ook de werknemer kan gebruik maken van de mogelijkheid om de arbeidsovereenkomst te beëindigen met betaling van een opzegvergoeding. In dat geval is de vergoeding eerder bedoeld als sanctie voor het feit dat de werkgever van de ene dag op de andere zonder werknemer zit.