Verklaring van kind ten laste
Om van de vermindering voor kinderen ten laste te kunnen genieten, moet de werknemer (beslagene of overdragende schuldenaar) een verklaring afleggen via het formulier, waarvan het model bij ministerieel besluit vastgelegd werd [1].
U vindt dit formulier in de downloadsectie van deze pagina.
Bij dit formulier moeten de nodige stukken gevoegd worden als bewijs dat de vereiste voorwaarden vervuld zijn. De werknemer mag dit met eender welke stukken aantonen, maar de 4 volgende documenten worden alvast als afdoende bewijs beschouwd:
- Een verklaring afgeleverd door een verzekeringsinstelling in het kader van de ziektekostenverzekering, waarin bepaald wordt dat het kind ten laste van de werknemer is, in de zin van de wetgeving inzake de ziektekostenverzekering
- Het attest van gezinssamenstelling dat de verblijfplaats van het kind op de woonplaats van de werknemer vaststelt
- De gerechtelijke beslissing of de overeenkomst die de gedeelde materiële bewaring vaststelt. Hierbij moet een verklaring op erewoord gevoegd worden dat de gerechtelijke beslissing of de overeenkomst nageleefd wordt
- De rekeninguittreksels die een geregelde storting van een bijdrage in het onderhoud voor een bedrag hoger dan 83 euro aantonen
De werknemer moet ook een verklaring op eer toevoegen dat het kind nog steeds als ten laste beschouwd kan worden.
Vervolgens moet de werknemer deze verklaringen:
- Ofwel per aangetekende brief versturen aan de derde-beslagene/overgedragen schuldenaar (de werkgever) en aan de beslagleggende schuldeiser/overnemer-schuldeiser [2]
- Ofwel aan de derde-beslagene/overgedragen schuldenaar een geschrift overhandigen waarvan het dubbel voor ontvangst getekend wordt. Een kopie moet eveneens aan de beslagleggende schuldeiser/overnemer-schuldeiser bezorgd worden.
Er is geen enkele termijn voorzien voor het indienen van deze verklaring, maar elk uitstel leidt ook tot vertraging bij de toepassing van de verhoging voor kinderen ten laste.
Per procedure is er slechts een enkele verklaring vereist, ongeacht het aantal schuldeisers dat in de loop van die zelfde procedure aantreedt.
De verklaring heeft rechtskracht vanaf de maand die volgt op de ontvangst door de derde-beslagene/overgedragen schuldenaar, voor zover deze nog over een termijn van 10 werkdagen beschikt voor de normale datum van betaling en het bewijs van kind ten laste geleverd werd zoals hierboven besproken. Hetzelfde geldt in geval van een wijziging (van het aantal kinderen ten laste bijvoorbeeld).
Wat gebeurt er in geval van betwisting?
Indien de derde-beslagene/overgedragen schuldenaar oordeelt dat het bewijs van kind ten laste niet afdoende geleverd is, kan de verhoging enkel uitgevoerd worden na een rechterlijke beslissing of na een akkoord hieromtrent tussen de partijen. De derde-beslagene/overgedragen schuldenaar zal in geval van betwisting nooit aansprakelijk gesteld kunnen worden: de memorie van toelichting preciseert dat het enkel om een controle van documenten gaat.
Elke betwisting betreffende de hoedanigheid van kind ten laste wordt in geval van beslag door de beslagleggende schuldeiser of door de beslagene voor de beslagrechter gebracht. De derde-beslagene wordt via gerechtsbrief van de betwisting op de hoogte gebracht. Vanaf de volgende betalingstermijn is hij verplicht om het verhogingsbedrag in zijn handen onbeschikbaar te maken en dit tot hij kennis heeft gekregen van de beslissing die door de rechter genomen werd [3].
Hetzelfde geldt in geval van loonoverdracht. In dit geval wordt een betwisting door de overnemer-schuldeiser of door de overdragende schuldenaar evenwel voor de vrederechter gebracht indien het om een loonoverdracht via onderhandse akte gaat en voor de beslagrechter indien het loonoverdracht via authentieke akte betreft. De overgedragen schuldenaar heeft eveneens de verplichting om, eens hij verwittigd werd, het verhogingsbedrag in zijn handen onbeschikbaar te maken. Deze verplichting geldt niet in geval van loonoverdracht via onderhandse akte indien de betwisting uitgaat van de overdragende schuldenaar.
[1] Het gebruik van dit formulier is niet op straffe van nietigheid voorgeschreven, maar wordt wel sterk aangeraden, omdat het de verdere afhandeling van de procedure vergemakkelijkt.
[2] Aan de beslagleggende schuldeiser/overnemer-schuldeiser moet een kopie van de aangetekende brief die verzonden werd naar de derde-beslagene/overgedragen schuldenaar verstuurd worden.
[3] Deze beslissing staat niet open voor verzet of beroep en wordt geacht op tegenspraak te zijn voor alle schuldeisers.