U kan deze sancties terugvinden onder respectievelijk de rubriek Vlaams Gewest, Brussels Gewest of Waals Gewest van dit dossier over het sociaal strafrecht.
De hieronder vermelde sancties blijven evenwel van toepassing bij verhinderen van het toezicht door de federale sociaalrechtelijke inspecteurs.
Belemmering van het toezicht
Algemene sanctie
Met een sanctie van niveau 4 worden bestraft, zij die het toezicht belemmeren dat krachtens het Sociaal Strafwetboek en de uitvoeringsbesluiten ervan is ingesteld.
Deze sanctie geldt evenwel niet wanneer wordt geweigerd om informatiedragers met andere dan sociale of door de wet voorgeschreven gegevens over te maken aan de sociaal inspecteurs[1].
De geldboete wordt vermenigvuldigd met het aantal betrokken werknemers.
Bijkomende sanctie
De rechter kan bovendien een exploitatie- of beroepsverbod of een bedrijfssluiting opleggen.
Niet naleving van de opgelegde dwangmaatregelen
Met een sanctie van niveau 4 wordt bestraft, de werkgever, zijn aangestelde of zijn lasthebber of de zelfstandige die de door de sociaal inspecteurs voorgeschreven maatregelen op het vlak van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers niet naleeft[2].
Indien het gaat om de inbeslagname of verzegeling van (on)roerende goederen of het bevel om bepaalde documenten aan te plakken[3], wordt een sanctie van niveau 3 opgelegd.
De geldboete wordt vermenigvuldigd met het aantal betrokken werknemers.
Niet naleving van de gerechtelijke beslissing inzake de dwangmaatregelen
Algemene sanctie
Met een sanctie van niveau 3 worden bestraft, zij die zich niet houden aan de beslissing van de voorzitter van de arbeidsrechtbank uitgesproken in de beroepsprocedure inzake de dwangmaatregelen.
De geldboete wordt vermenigvuldigd met het aantal betrokken werknemers.
Verzwaring van de straf
Wanneer de beslissing betrekking heeft op de maatregelen op het vlak van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers, is de sanctie van niveau 4.
Geen kennisgeving doen van het vonnis tot vaststelling van een inbreuk
Met een sanctie van niveau 4 wordt bestraft, de werkgever, zijn aangestelde of zijn lasthebber die wetens en willens nalaat het vonnis tot vaststelling van een inbreuk op de wetten en verordeningen die behoren tot de bevoegdheid van de arbeidsgerechten met toepassing van artikel 138bis, § 2, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek op zijn kosten ter kennis te brengen van de betrokken werknemers.
[1] Voor meer informatie hieromtrent verwijzen we naar de fiche “Het Sociaal Strafwetboek – 1. De bevoegdheden van de sociaal inspecteurs” en meer bepaald de titel “Opvragen van informatiedragers”.
[2] Artikelen 43 tot 49 van het Sociaal Strafwetboek. Zie hiervoor de fiche “Het Sociaal Strafwetboek – 1. De bevoegdheden van de sociaal inspecteurs” en meer bepaald de titel “De bevoegdheden op het vlak van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers”.
[3] Artikelen 38 en 40, 1° van het Sociaal Strafwetboek. Zie hiervoor de fiche “Het Sociaal Strafwetboek – 1. De bevoegdheden van de sociaal inspecteurs” en meer bepaald de titels “Staalname en beslag en verzegeling” en “De bevoegdheid om maatregelen te bevelen”.