Onder dringende reden wordt verstaan de ernstige tekortkoming die elke professionele samenwerking tussen de werkgever en de werknemer onmiddellijk en definitief onmogelijk maakt.
Dit begrip is moeilijk af te bakenen. Bij betwisting oordeelt de rechter soeverein of de tekortkoming die tot staving van het ontslag wordt ingeroepen een dergelijke dringende reden tot ontslag vormt.
De vermelding in de arbeidsovereenkomst of in het arbeidsreglement dat een tekortkoming als een dringende reden zal worden beschouwd, bindt de rechter dus niet. Toch is een opsomming van de dringende redenen in het arbeidsreglement of de -overeenkomst van groot belang, aangezien dit aan de rechter duidelijk maakt dat de werkgever veel belang hecht aan het betreffende gedrag en de werknemers hier ook over geïnformeerd heeft.
Opmerking: hoewel de dringende reden meestal in hoofde van de werknemer (wegens een ernstige tekortkoming begaan door de werknemer) wordt ingeroepen, kan ook de werknemer, wanneer de werkgever een zware fout begaat, de beëindiging van de arbeidsovereenkomst om dringende reden vragen. Aangezien hij hier echter niets mee wint, hij staat immers zonder werk en zonder loon op straat, roepen de meeste werknemers in dat de zware fout van de werkgever gelijkstaat aan een impliciete beëindiging van het contract door de werkgever waardoor ze recht hebben op een verbrekingsvergoeding. In deze fiche wordt dan ook enkel ingegaan op de dringende reden in hoofde van de werknemer.