Als dit het geval is, hetzij over de periode van arbeidsongeschiktheid hetzij over de oorzaak ervan, bestaan er twee doktersattesten die, hoewel ze elkaar tegenspreken, gelijkwaardig zijn.
Dit heeft een tweeledig gevolg:
- De werknemer verliest het recht op gewaarborgd loon vanaf de datum van het eerste geneeskundige controleonderzoek waarvoor hij opgeroepen werd of vanaf de datum van het eerste huisbezoek van de controlearts, aangezien het bestaan van de arbeidsongeschiktheid niet bewezen is (attest controlearts)
- De werkgever kan de afwezigheid van de werknemer echter niet als ongewettigd beschouwen aangezien evenmin is aangetoond dat de werknemer niet arbeidsongeschikt was (attest behandelende geneesheer)
Om een uitweg uit deze patstelling te vinden, kan de meest gerede partij, d.w.z. de partij die er belang bij heeft (hetzij de werkgever die wenst dat de werknemer terug komt werken, hetzij de werknemer die het gewaarborgd loon uitbetaald wilt krijgen) zich ofwel wenden tot de arbeidsrechtbank die een gerechtelijke deskundige zal aanstellen, ofwel een scheidsrechterlijke procedure opstarten.
Om geschillen van medische aard te regelen, hebben verschillende bedrijfssectoren immers een scheidsrechterlijke procedure ingevoerd. Wanneer er op sectoraal niveau geen dergelijke procedure bestaat, is de wettelijke procedure van toepassing [1].
[1] Art. 8 van de wet van 13 juni 1999 betreffende de controlegeneeskunde.