In een arrest van 2 mei 2002 heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat wanneer de ene partij haar verbintenissen niet nakomt, de andere contractspartij op eigen risico en zonder voorafgaandelijke rechterlijke tussenkomst kan beslissen om haar verbintenissen niet verder uit te voeren en aan de wederpartij te laten weten dat zij de overeenkomst als beëindigd beschouwd.
Wanneer deze daar niet mee akkoord gaat, zal de rechter nadien alsnog een oordeel moeten vellen over de rechtmatigheid van deze eenzijdige beslissing. De rechter zal de ontbinding dan al dan niet uitspreken en eventueel een schadevergoeding toekennen. Het zou eveneens kunnen dat de rechter de ontbinding uitspreekt, maar een schadevergoeding toekent aan de partij die de oorspronkelijke fout gemaakt heeft, omdat ze het slachtoffer was van een voortijdige beëindiging van het contract. Ondanks de uitspraak van het Hof van Cassatie moet dus steeds met de grootst mogelijke omzichtigheid gehandeld worden.
Meer recent heeft ook het Arbeidshof van Bergen geoordeeld dat wanneer de ene partij haar verbintenissen niet nakomt, de andere contractspartij de arbeidsovereenkomst kan verbreken zonder eerst langs de rechtbank te gaan en pas nadien de bekrachtiging door de rechter te vragen [1].
[1] Arrest van 22 mei 2013.