Concreet heeft de schuldenaar van de bezoldigingen van bedrijfsleiders (onderneming/ rechtspersoon) de verplichting om de verschuldigde bedrijfsvoorheffing door te storten aan de fiscus [1].
De bedrijfsvoorheffing is verschuldigd vanaf het ogenblik van de toekenning of de betaling van belastbare bezoldigingen [2].
Niet-naleving van bovenvermelde verplichting heeft sancties tot gevolg (zie ‘Wat indien geen of te weinig bedrijfsvoorheffing ingehouden en betaald werd?’).
Naast de wettelijk verschuldigde bedrijfsvoorheffing zijn bedrijfsleiders eveneens onderworpen aan het stelsel van de verplichte voorafbetalingen. Deze vormen, net zoals bedrijfsvoorheffing, een voorschot op de eindbelasting. De bedoeling van de voorafbetalingen bestaat erin om de vaak ontoereikende wettelijke bedrijfsvoorheffing voor bedrijfsleiders te compenseren (zie ‘Het verschil tussen de berekening van de belasting en van de bedrijfsvoorheffing van de bedrijfsleider').
Het feit dat bedrijfsleiders voorafbetalingen doen, ontslaat de schuldenaar van de inkomsten echter niet om de verschuldigde bedrijfsvoorheffing in de schatkist te storten.
[1] Artikel 270,1° Wetboek van de Inkomstenbelastingen (WIB) en artikel 273 WIB.
[2] Artikel 273 Wetboek van de Inkomstenbelastingen.